On repart demain

Blijf op de hoogte en volg ineke et jean-françois

28 Juli 2014 | Frankrijk, Mazamet

---

29 Juli 2014 - 11:00

Helen:

3 maanden en mank……….
Ja hoor, de 3 maanden zijn voorbij! We zijn op de helft van ons avontuur. Maar de helft van ons parcours is al achter de rug, denken we.
Dinsdag 15juli vertrekken we van de camping met fotos van ons tweeen en de paarden/muilezel gemaakt door een paartje die het hele jaar door in een mobielhome wonen. Een meisje met haar twee kindjes, heel lief, die in een joert leven, geven ons bio brood en zeggen tot ziens. Alle drie lopen met blote voeten, zonder problem zelf op de steentjes…………
We volgen de groene route, het is mooi weer, het is erg mooi. In de Bergen vergissen we ons in de grote paden, maar wat een mooi landschap! We komen bij een prive woning aan met paarden ( fokkerij van ciolos en airford koeien). Overal staan borden met “verboden toegang” et “prive terrein”. Wat doen we? Als we omdraaien moeten we minstens 5kms…. JF opend het hek en we gaan door. Daarna vinden we een electrische heining… We leggen hem op de grond en laten de paarden erover heen lopen en herstellen de heining. Dan moeten we nog langs het huis. Ik maak snel een schietgebedje dat er niemand is. We hebben geluk, we zien niemand. We vinden de GR weer en we stoppen bij een belgische vrouw in Hounoux, heel aardig, die daar sinds ‘80 woont. Ze hebben geprobeerd daar een bio cultuur toendertijd op te zetten maar het land is niet vruchtbaar genoeg. Ze hebben overal gezocht naar mest maar het was onmogenlijk. Zij is gebleven met haar twee zonen en hij is teruggegaan naar Belgie. Het is een paradijs. We hebben met haar gegeten, haar zonen en twee kleinkinderen, Lisa die gek is van paarden en zelf rijdt, en Simon (een kleine harry potter). Pompoenen soep, brocoli, comcommer, pasta, en de twee faux filets steacks die wij hadden gekocht. We slapen onder de sterren.
Woensdag ochtend tegen 6 uur vliegen de vleermuizen boven ons om de muggen op te eten. We vertrekken tegen 9 uur. Prachtige GR 7!!! Ongelooflijke uitzichten. Tegen 11 uur zijn we in Fanjeaux; koffie, chocola, bier, perrier J oud brood voor de paarden. Een herder stop in de auto, hij biedt ons een weiland aan voor de paarden. We gaan erheen. Het is te warm om verder te gaan. We hebben een prachtig uitzicht!!! Tent op een plat gedeelte, paarden in een heuvelig weiland. Joli coeur vind het uitzicht prachtig, hij kijkt voordurend rond zich heen. We luisteren naar muziek en kijken naar de zonsondergang, we slapen weer onder de sterren. Ik kijk uit voor de wolven……..
Donderdag kijken we naar de zonsopgang, we staan tegen 6h15 op. De paarden roepen ons, maar we ontbijten eerst. Weer prachtig uitzicht, ik kan niet ophouden met filmen en foto’s maken. Veel zonnebloemen en graan. Geen horzels meer. Er is wat wind en dat is fijn. We doen boodschappen in Villepinte. Daarna volgen we het kanaal van Midi. We installeren ons in een veld met gemaaid gras, voor de eerste keer vragen we niet of het mag; er is niemand in de omgeving…… We zwemmen in het kanaal. Een maand geleden waren we in het begin van het kanaal van Midi, nu zijn we erin, 200 tot 300kms verderop.
Vrijdag 18 Julie, yeh! Mijn verjaardag! Veel telefoontjes en de videos! Prachtig! Normaals bedankt iedereen! We volgen het kanaal tot St Martin Lalande. We hebben een campingplaats gereserveerd, La Capelle, de eigenaar heeft net het gras gemaaid in het veld voor de paarden; zodat het mooi schoon is………. JF gaat graan halen en hooi bij een manege. Daarna heeft ie pijn in zijn rug. Die avond eten we de specialitijd van het huis, cassoulet verwarmt op een open vuur. Het is heerlijk. Daarna drinken we wat met de famillie die ook op de camping is. Die nacht is er veel wind, binnen en buiten de tent (de cassoulet….)
Zaterdag 19 Julie staan we vroeg op, we hebben een aspraak met de hoefsmit om 2 uur in “les cammazes”. tegen 7h45 vertrekken we. Paden en wegen, een beetje van alles. We schieten goed op, tegen 11h30 komen we bij Laurence Gonzalez aan die een gite equestre heeft. Weer een prachtige ontmoeting, ze houdt ontzettend veel van paarden. Ze is een rit voor pelgrims te paard aan het organizeren, van Lourdes naar El Rocio (dichtbij Seville). 1297kms, vertrek 31 maart, aankomst voor het grote feest voor pinkstervrijdag. 3 duizend ruiters komen El Rocio in een kleine galop binnen, de enige rit die bestaat voor pelgrims te paard in de hele wereld!
Zo’n 10 dagen duurt dit feest, met zingen, dansen etc. dus alle mensen die hierin geinteresseerd zijn, kunnen met haar kontakt opnemen, pas op, het is moonlijk, je moet gemotiveerd zijn! Ze heeft het parcours gemaakt met alle stopplaatsen (gites, manege, maar ook buiten in de tent). Ze heeft alles nagekeken via Google Earth om te kijken of de paden gangbaar zijn en er geen opstakels zijn,… heel veel werk…
Ze heeft een aspraak op de beurs in Toulouse om met jean Yves Bonnet te praten. We blijven twee dagen bij haar, zwemmen in het meer, ze heeft meerdere toeristische plaatsen laten zien, we hebben in een restaurant gegeten, en we hebben geholpen de heg te snoeien.
De hoefsmid is geweest, hij kende Pascal Cornet, hij was op het Lycee agricole met hem. erg aardig. we drinken wat op de camping met hem. Hij heeft familie in Arthon........
We vertrekken maandag 21 juli, ze komt een stuk met ons mee tot Arfons. We zijn de hele ochtend in het bos, geen asfalt, geen autos, alleen de natuur, jammer dat het bewolkt is. We blijven daar op een terrein van de gemeente. Midden in de nacht hinnikt Indigo, Joli Coeur is eruit.... Buiten in ondergoed aan het zoeken, de electriciteit weer aangezet en we kunnen weer inslapen.
Als we dinsdag s'ochtends vertrekken, voelt het als en dag in October, kil, mist. We zijn de hele ochtend in het bos. geen auto's of huizen. Alles is somber, de berg is zwart, mos omringt elke boom.
In Laprade vinden we heel aardige mensen; de paarden mogen in een weiland van 10 hectaren; ze zijn heel blij en galloperen! Indigo loopt een beetje mank. We slapen s'middags tot 19uur..... We krijgen sla, een fles wijn en graan voor de paarden.
S'avonds slapen we moeilijk in, normaal na zo'n lange siesta.
Vandaag weer een prachtige zonnige dag. Ik kan douchen bij die mevrouw, ze dringt aan. Dat doet me goed. Tegen 10 uur kunnen we vertrekken, Indigo is stijf. Maar eenmaal onderweg en warm, gaat alles goed. We volgen grote paden door het bos, met mooie uitzichten. 2 ruiters gaan ons voorbij; Indigo doet gek, een kwartier lang... Daarna loopt ie mank... we stoppen in Labrespy, naast een voetbalveld. We bellen de dierenarts, osteopaat. Ze komt die avond of s'ochtends, zodra ze kan. We hadden 3 dagen rust al ingepland want morgen komen Amandine en Aurelien. We weten niet of we naar de plek kunnen, zo'n 15kms verderop die we hadden uitgekiend.
We wachten op de veearts, Katrien Leroy, een hele goede die Laurence ons had aanbevolen, ze zorgt voor het nationale team van trekpaarden. We houden jullie op de hoogte. De fotos worden morgen geplaatst, de problemen zijn opgelost.
We kijken ernaar uit wat tijd met Amandine en Aurelien door te brengen, en Carcasonne te bezoeken en boodschappen te doen. Dat geeft wat afwisseling.
Tot binnenkort


We vertrekken morgen.
Morgen, dinsdag, vertrekken we weer. Na 5 1/2 dag rust gaan we proberen verder te gaan met ons avontuur. De veearts, dr Catherine Kitten-Leroy heeft arthrose geconstateerd in zijn kootgewricht, er zit een harde schijf net boven zijn kootgewricht. Dat doet pijn als hij zijn gewricht buigt. Ze heeft het ingespoten met finadine, prik voor hoeston, equipolazole en invrijven met witte klei. En het moet rusten.
Hij loopt niet meer mank, we wachten morgenavond wel af......... Hij zal ons zijn grenzen laten merken.
Want we moeten over bergen, we hebben een kleine rit gepland.

Tijdens deze dagen rust zijn Amandine en Aurelien gekomen, en we hebben wat bezocht. Carcassonne, erg mooi maar veel toeristen. Le Lac des montagnes om te vissen en hebben daar een ijsje gegeten, en Mazarnet om boodschappen te doen. Dat was fijn.

De buiken van onze paarden en Lily zijn weer lekker vol, een zak van 20 kgs graan is op. En ze hebben gras.
Ik heb veel fotos hierbij gezet zodat jullie ze kunnen zien. Er volgen er nog een aantal.

Over een week geven we weer wat nieuwtjes.


---

30 Juli 2014 - 09:02

Isa&Gilles:

Dis, c'est quoi la dfférence entre un touriste et un voyageur ?
Binnnn, entre autres choses, c'est la distance entre la vie " normale" et celle que tu as décidé de vivre. Ce qui nous amène a dire qu'une vie sans histoires est une histoire sans vie, donc le voyage porte en lui une inévitable dose d'emmerdes .La vraie classe c'est la faculté de surmonter, et là ......... le destin a trouvé a qui parler ! Ineke élue plus belle voyageuse du monde ! et JF qui n'est pas mort car comme nous le chantions avec J luc pas plus tard qu'hiers :
_"Mais non, mais non J François n'est pas mort car IL ..... encore !!!
Bises a vous deux.