Les pieds au sec - Reisverslag uit Orthez, Frankrijk van ineke et jean-françois cornet - WaarBenJij.nu Les pieds au sec - Reisverslag uit Orthez, Frankrijk van ineke et jean-françois cornet - WaarBenJij.nu

Les pieds au sec

Blijf op de hoogte en volg ineke et jean-françois

04 Juni 2014 | Frankrijk, Orthez

On est arrivé au sud d'Orthez à St Suzanne sur un terrain d'un club de moto. On reste ici
aujourd'hui, Olivier vient d'emmener le colis avec chaussures pour JF. JF est super content: marcher avec les pieds au sec! Merci Olivier et Cathy pour tous vos efforts!
Il pleut de nouveau depuis ce matin: tous les quarts heures.... Ce matin j'ai cherché les pains au chocolat au village (à 1,3 km) et je suis revenue toute trempée .. Olivier a aussi emmené la reste de l'orge, les chevaux et Lily aussi contents!
Hier on était au dessus d'Orthez. A côté d'un lac (grec) ; les gendarmes à vélo nous ont indiqué ce terrain. Beaucoup de gens qui courent , et ceux qui viennent promener les chiens; alors beaucoup de monde pour répondre à leurs questions sur nos chevaux et notre périple .

Vendredi 29 mai Olivier et son fils Emeric nous ont accompagné avec leurs chevaux pour détourner la grande route. A grenade sur adour ils ont fait demi tour, vers 12 heures. On a mis nos vêtements de pluie; ça tombait des cordes dans l'après midi. On a dormi dans cabane des moutons à St Sever. Les chevaux étaient dans un pré déjà tout clôturé.
Samedi 30 mai le soleil se montre, avec les petits goudrons et les chemins on passe du bon temps. Beaucoup de culture de mais. Difficile pour trouver place pour picknick, pas un arbre pour attacher les chevaux... Après une heure de recherche on arrive dans petit hameau Horsarrieu ou il y des tables de picknick en plein milieu des maisons... Fait pour nous :)!
On boit un coup à Hagetmau. Chaîne local demande s'ils peuvent faire interview ... Alors à partir de jeudi soir sur canal HA vous pouvez chercher si vous trouveriez des nouvelles sur nous.
Sur le camping pas de place. On continue le GR. Un monsieur qui a fait lui même le chemin Jean Jacques de compostel , indique terrain de sa famille. Quand on desselle les chevaux, il tombait une rincée ; on était mouillé jusqu'au culotte .Une voisin ( cousine de propriétaire) nous invité de s'arbitrer chez eux.... Elle nous propose chocolat chaud, café , laver et sécher les vêtements, invite nous pour le repas le soir et le petit déjeuner le lendemain. On peut dormir dans ancien maison de leur famille... Trop gentil et très apprécié dans des moments comme ça .... On passe une superbe soirée avec eux et leurs deux enfants. Une famille très musicale; saxophone ( Alexia , fille) , guitare (Benoit , père ) , trompette (Killian, fils), applaudi (Anne Marie qui fait la cuisine sans thermomix mais superbe!!!!!)
Dimanche on fait une petite étape , les genoux de tous nous deux sont pas en forme
, on s'arrête à Beyries. Connaissance avec conseil municipal , ska femme et leurs deux enfants (chevaux dans leur jardin, armagnac et café ...)et mairesse( changé de camp depuis presque 100 ans cet année ..), on dort dans salle de fête ( 40-15 mètres ) et douche original entre les urinoirs :) .
Lundi on passe une superbe journée ; petits goudrons, jolis chemins, soleil, des belles vues.
Deux gendarmes à vélo indiquent le terrain à côté d'un lac (Orthez)où on peut s'installer.
Beaucoup de questions sur nous et les chevaux par les passants: avec chiens ou jogging.
Mardi on fait une petite étape : le colis va être emmené ( on veut pas trop s'éloigner ), on s'arrête à St Suzanne après avoir parlé avec président de club de moto qui s'arrêtait quand on mangeait à midi. Il adore les chevaux, la rando, il a une jument lui même .

Olivier vient de partir. On a de nouveau du gaz pour faire la cuisine alors on va manger chaud de nouveau , depuis deux jours on mangeait froid. Mais tout ça fait apprécier plus les choses que tu trouves normal tous les jours....
Tout va bien et on est très content. Même quand il manque des choses, on est content avec çe qu'on a.....
Merci à tout le monde qui nous reçoit avec beaucoup de gentillesse. Ça donne beaucoup d'énergie.
Demain on repart: encore 3 à 4 jours jusqu'à St Jean Pied de Port. On a très envie de voir les pyrénéen !!

  • 05 Juni 2014 - 01:49

    Paulien En Bert:

    Zijn kleinigheden niet de olie in de tandwielen van het leven? Een douche, droge voeten, wat wenst een mens nog meer?

  • 05 Juni 2014 - 10:36

    Helen:

    ik vertaal deze voor oma, voor degene die geen frans praten ;


    We zijn nu 5 dagen op randonnee en vandaag nemen we een ochtend rust bij vrienden in Jeansennes vlak bij la Souterraine.
    Zondag waren we om 8h15 klaar maar moestennog wachten op vrienden die ons een fijne vakantie wilden toewensen.
    Enkele tranen bij de meiden maar ook een grote glimlach!
    Om twaalf uur stopten we bij het meer la Brenne voor een pick nick ; Verassing ; er waren zon twintig vrienden met guitaren een tafel, drank en een pick nick om ons een goede reis toe te wensen. Bedankt! Het was geweldig. Een dag met veel zon, mooie paden en we zijn rondom 18h bij mr Trombeau aangekomen, waar we in het hooi hebben geslapen met zijn hond. De hanen maakten ons om 4uur wakker…..

    Tweede dag ; we zijn door Gargilesse gekomen en hebben gepicknicked bij la Chaumerette. Erge mooie paden maar een keer een beetje te stijl naar beneden voor de meiden, maar Manu en Johnny zijn te paard eleven en wij hebben het gefilmd, onze paarden gleden op hun kont vrij naar beneden.
    Tegen 19uur zijn we bij de famille Rochereau aangekomen, die houden heel veel van paarden en rijden vaak. We hebben met hun gegeten en veel gelachen.

    Derde dag hebben we een Kleine rit gemaakt, eerste nache in de tent/tipi bij een hele aardige familie. S’ochtends was de tent erg nat, ijs op het plastik dat op de zadels lag.

    Voor we vertrekken hebben we zeker Ander half uur nodig om alles op te ruimen, te wegen, In evenwicht te brengen en dan op de paarden en muilezel .

    Na een nacht in een weiland bij een paardenverkoper, zijn we bij Gilles en Isabelle aangkomen, na heel veel asfalt en een hele erge bui met onweer! Dat was weer een lange dag. 6 ½ uur te paard, s’ochtends om 6h45 op en om 23h30 naar bed na een leuke maaltijd met Jean Luc en Noe die op bezoek kwamen bij Gilles en Isabelle.

    Meerdere problem : Lily is bang voor vrachtautos en tractors die van voren komen en van de donderslag omdat haar voet in een loshangend touw vast zat. Gebroken teugels, en de plastik bescherming die over de baggage van Lily ging is gescheurd omdat ze niet door een plas/modder wilde en daarom heen gin en daardoor tegen een boom aanschuurde. Maar alles is gerepareerd: blauwe touwtjes zijn overal goed voor! Een salamander, zwart en geel die op JF zijn hoofd zat s’nachts, in de tent…..


    Charme, model, John Wayne…..

    Dinsdag 20 mei, op om 6h30, weg om 8h45! Daarna een uur op een asfalt weg, het regent de hele dag……. We zitten vaak tussen de wijngaarden in. We eten in Monsegur, met regen. Een groep mannen (fotograven) eten daar ook, ze nemen fotos van JF die een pijp rookt, met een hoed en poncho; mijn man als model! Een van de mannen geeft ons een fles wijn. Naast St Gemme verteld een man die in de wijngaard staat waar we een terrein kunnen vinden om te verblijven, hij drinkt wat met ons en we maken een vuurtje maar het onweer komt terug en het regent de hele nacht.

    Woensdag gaan we met de regenkleren onderweg, we rijden op veel asfalt wegen. We hebben het warm en het regent niet. Dichtbij Reole is de GR goed aangegeven maar hij is overgroeid, weer asfalt aangezien een electrische heining ons niet toelaat om verder te gaan. We eten met een mooi uitzicht op Reole. Daarna moeten we de grote weg op met vrachtwagens enz. Moeilijke momenten. Maar we komen goed aan aan de andere kant. De harde regenbuien en de wind blijven. We stoppen in Bassane, Moulin de piis, een plek voor pellerins alleen is alles afgesloten (wc en water…) We blijven toch maar.

    Joli coer en indigo zijn aan het vervellen op hun neus door de behandelingen op de wijngaarden. Na la Garonne zien we steeds meer bewerkte weilanden en minder wijngaarden. Het eerste hooi is ook al gemaakt. We zijn ook oude drooghuisjes voor tabac.

    Donderdag 22 mei : Na een uur te paard komen we een man tegen die ons graan voor de paarden aanbied. We moeten 500m terug Hij woont in een oud klooster (heel mooi) hij heeft daar een winger gepland en zijn droom is om de “route de St Jacques” te paard te doen. Ze nodigen ons uit om met hun te eten. Een gezellig moment.

    Tegen 16h vind JF dankzij zijn charme (secretaresse van de “mairie”) een plek naast het kasteel d@auros. We kunnen zelfs douchen in de “relais des pelerins” aangeboden door de kasteelhouder die ons komt bezoeken s’avonds.
    Vrijdag volgen we een aantal hele mooie paadjes lang een meer. Maar er is een houten brug (60cm breed bij 30m lang) Indo gaat als eerste zonder problem. JF komt terug om lily te halen, die glijdt halverwege de brug omdat haar tassen tegen een boom aan komen, maar ze komt gelukkig makkelijk uit de modder, lekker modderig. Joli coeur gaat er zonder probleem over. We zien Basas 6kms, Een half uur later staat er Basas 8kms….
    In het midden van het bos begint een dalmatien hond ons te volgen, ze wil niet weg. Ze gaat tuinen in , gaat voor autos langs, rolle bolt op de weg…. In de stad raken we haar gelukkig kwijt. Basas is een grote stad, we willen er zo snel mogenlijk doorheen. Weer dankzij JF charme vinden we een tuin bij een huis dat wordt opgeknapt. Er is een vrachtwagen die pizza’s maakt 150m ervan vandaan, en die was lekker!
    S’avonds regent het weer.

    Zaterdag volgen we de GR die een oude treinrails volgt, alsmaar rechtdoor. Er zijn wat bruggen die niet goed zijn, we kunnen er niet overheen. Dus moeten we aan de zijkant naar beneden en aan de andere kant weer naar boven. Er zijn er zo meerdere. Alles gaat goed. We vinden een plkek in Capiteux, er zijn wc’s en water en gras.
    We kopen oud brood voor de paarden en een magret de canard , klaargemaakt op een vuurtje….

    Zondag 25 mei gaan we weer verder op de trein GR, het regent heel erg. In Bourriot-Bergonce neen we voor de 1e keer een chambre de hotes, douche, bed…wc, en een klaar gemaakte maaltijd. Was gedaan, wat een luxe! Geen tent op te zetten en af te bouwen en geen omheining te zetten…

    Maandag regent het weer, we hebben zandpaden door een bos met dennebomen. We stoppen in Roquefort, in een weiland naast geiten, s’avonds komt er een paartje met 2 kindjes langs, Ze hebben net gehoord dat ze dat weiland kunnen kopen om een tuinierbedrijf op te zettten. Ze hadden ons al gezien toen we door Rocquefort heen gingen. We brengen een gezellig moment door met ze . Ze komen terug met wijn (durance) pate en brood. Hun dochter van 12 rijdt al sinds haar 7e.

    Dinsdag 27 mei, zon, veel gel open. Veel asfalt, moe. We drinken wat in Gaillieres waar de kok vraagt aan JF : “John Wayne???”

    We sstoppen bij Bouque bij een oud treinstation, er is water en een beetje gras. We eten samen met een spaans meisje waarvan haar marokaanse vriend in de gevangenis zit in Montmarsan doordat ie gepakt was wegens marihuana. Ze gaat er elke dag ¾h naar toe. Hij zit al een jaar en moet nog 10 maanden. Ze heeft 2 honden met dreadlocks. Ze woont in een vrachtwagentje.
    Een dame die langs komt bied graan aan voor de paarden (charme van JF)

    Woensdag weer regen. We wilden stoppen in Bascons maar het regent hard en we bellen de vriend van Pierrot; Olivier, die woont niet ver weg en we hebben een paketje dat vrijdag via de post bij hem aan zou komen. We kunnen bij hem verblijven, dus we gaan door naar St Maurice sur Ardour. De laaste km is niet leuk, drukke grote weg, met veel vrachtwagens en auto’s die heel snel rijden!!!

    En het is alweer donderdag, we nemen een dag rust bij Olivier en zijn familie. Die zijn heel aardig. We bekijken de weg voor de volgende dag om grote wegen te overridden. Ze gaan morgen een stukje met ons mee te paard. Morgen, als de nieuwe schoenen er zijn voor JF en een touw voor Lily, gaan we weer onderweg in de richting van de Pyreneen. We zien ze af en toe als het helder is in de verte. Dus het einde van de vlakte, het gaat dan weer naar boven en naar beneden.

    Lily is erg nieuwschierig ; roze varkens, eenden fokkerij, koeien, geiten, schapen…… Ik wilde een foto nemen van kleine varieties maar die renden naar ons toe, toen raakten er een de electrische heining en die gilde het uit, dus een grote zijsprong van de paarden en Lily…….. En als zo’n honderd eenden hun vleugels beginnen te flappen, dat is ook angstaanjagend…..


    We zijn nu ten zuiden van Orthez a St Suzanne, op een terrein van de motor club.
    Wij blijven hier vandaag. Olivier heeft het pakje meegenomen met de schoenen van JF. Jf is er heel erg blij mee, om met droge voeten te kunnen lopen! Dank je wel Olivier en Cathy voor al jullie moeite! Het regent vandaag weer sinds vanochtend,
    Elk drie kwartier. Vanochtend ben ik “pain au chocolat” gaan halen in het dorp (1.3kms hier vandaan) en ik kwam helemaal doorweekt terug. Olivier heeft ook het laaste haver voor de paarden meegenomen, de paarden en Lily zijn ook heel gelukkig.

    Gisteren waren we ten noorden van Orthez, naast een meer (grec) : de politie op de fiets heeft on deze plek aangewezen. Er zijn veel mensen die hier rennen, of hun hond uitlaten, dus veel mensen met vragen over onze paarden en ons avontuur.

    Vrijdag 29 mei, Olivier en zijn zoon Emeric gaan met ons mee met hun paarden om een grote weg to overridden. Ze gingen bij Grenade sur adour weer terug tegen 12uur. We hebben onze regenkleren aan, het goot in de middag. We hebben in een schapenhut geslapen bij St Sever, de paarden hadden een al omheind weiland.

    Zaterdag 30 mei laat de zon zich zien. Met een beetje asfalt en paden, hebben we het fijn. Veel weilanden met mais. Moeilijk om een plek te vinden voor de picknick, geen bomen om de paarden vast te binden. Na een uur zoeken, komen we in een Klein dorpje, Horsarrieu, waar ten midden van alle huizen een picknick tafels staan. Speciaal voor ons!!! We drinken wat in Hagetmau. Plaatselijke Televisie vraagt ons voor een interview… Dus vanaf donderdag op canal HA kunnen jullie uitkijken naar onze avonturen.

    Geen plaats op de camping. We gaan op de GR verder, een meneer die zelf de Chemin Jean Jacques de compostel heeft gevolgd, brengt ons naar een terrein van zijn familie. Als we de paarden ontzadelen, giet het weer. We waren kompleet doorweekt tot ons ondergoed toe. Een van de buren (nicht van de eigenaar) nodigt ons uit om bij hun te shuilen . Ze bied ons warme chocolade melk en koffie aan, onze kleren wassen en drogen, mee-eten s’avonds en ontbijt s’ochtends. We kunnen in een oud huis slapen van hun familie…. Zo lief en erg op prijs gesteld in zulke momenten. We hebben een hele gezellige avond met hun en hun twee kinderen. De familie is erg muzikaal, saxofoon (alexia, dochter) guitaar (benoit, vader) trompet (Killian, zoon) klappen (anne-marie die kookt zonder thermo mix, maar erg lekker!!)

    Zondag hebben we een korte rit, onze knieen zijn niet erg goed. We stoppen a Beyries. We maken kennis met de conseil municipal, zijn vrouw en hun twee kinderen. (paarden in hun tuin, Armagnac en koffie) en de burgemeesteres (zijn dit jaar na bijna 100 jaar van partij veranderd….) We kunnen in de gemeentezaal slapen (40-15meter) en een originele douche tusssen twee urinoirs…. J

    Maandag hebben we een schitterende dag : beetje asfalt, mooie paden, zon, mooie uitzichten. Twee politie agenten op fietsen laten ons een terrein zien naast een meer (Orthez) waar we ons kunnen installeren. Veel vragen over ons en de paarden van de voorbijgangers met honden of die rennen.

    Dinsdag doen we een kleine rit, we kunnen niet te ver gaan want het pakketje wordt gebacht. We stoppen in St Suzanne nadat we met de president van de motor club hebben bespoken die stopte toen we tussen de midday aan het eten waren. Hij houdt heel veel van paarden, rando, en had zelf ook een merrie.


    Olivier gaat net weg. We hebben weer gas en kunnen weer koken en warm eten. Sinds twee dagen aten we koud, Maar dan waardeer je des te meer de dingen die je elke dag als normaal
    voor waarde neemt.

    Alles gaat goed en we zijn heel gelukkig. Zelfs al hebben we dingen niet, we zijn gelukkig met wat we we hebben…..
    Dank aan alle mensen die ons met zo veel vriendelijkheid ontvangen, dat geeft veel energie.
    Morgen gaan we weer verder, nog 3 tot 4 dagen tot St Jean Pied de Port. We kijken erg uit naar de Pyreneen!!


  • 08 Juni 2014 - 01:09

    Cam Des Bordes:

    Allez n ayez pas peur du mauvais temps les Pyrénées sont a vos pieds prenez un moment de plaisirs cela devrait etre super nous sommes tous derrière vous des gros bisous a vous 5

  • 08 Juni 2014 - 19:43

    Anne-Marie Et Benoît Dupouy:

    La pluie n'a pas que des inconvénients puisqu'elle nous a permis de vous rencontrer. Nous avons vraiment apprécié ces moments passés avec vous. Nous vous souhaitons un bonne route (sans trop de goudron et de tracteurs bruyants), Nous aurons plaisir à vous suivre virtuellement. Nous vous embrassons.
    Les poupouy's

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

ineke et jean-françois

Actief sinds 22 Feb. 2014
Verslag gelezen: 562
Totaal aantal bezoekers 57470

Voorgaande reizen:

01 Mei 2022 - 15 Juli 2022

Van Utrecht naar Jeu te fiets

20 April 2014 - 01 November 2014

randonnée à cheval 2014

Landen bezocht: